مطالعه تطبیقی استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با استانداردهای بین المللی اعتباربخشی بیمارستانی کمیسیون مشترک

مقدمه: استانداردهای بیمارستانی به دلیل نقش با ارزشی که در نشان دادن عملکرد مورد انتظار و کمک در ارزشیابی فعالیت های بیمارستان دارند، یکی از با ارزش ترین عناصر مفهومی سازمان به شمار می روند. در مجموع نتایج تحق‍یقات انجام شده حاک‍ی از آن است که استانداردهای ب‍یمارستان‍ی وزارت بهداشت به دل‍یل ناکارآمدی در نمایش ضعف ها و کاست‍ی های مراکز درمان‍ی، ن‍یازمند مطالعه و بررس‍ی می باشند. بدین منظور در این پژوهش استانداردهای ب‍یمارستان‍ی وزارت بهداشت با استانداردهای ب‍یمارستان‍ی کم‍یس‍یون مشترک، مقایسه شده است. روش کـار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تطبیقی می باشد که در نیمه اول سال 1385 انجام شده است. جامعه پژوهش عبارت بودند از: استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک (216 گزاره) و استانداردهای بیمارستانی مورد عمل وزارت بهداشت (724 سؤال، شامل کتابچه الف و ب هرکدام به ترتیب با 227 و 497 سؤال). در نهایت 335 سوال مربوط به استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، مقایسه شده است. روش گردآوری داده ها استفاده از اطلاعات موجود از طریق اینترنت، پست الکترونیک (استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک) و مراجعه به مراجع مربوط(استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت) بود. گردآوری داده ها با استفاده از 6 چک لیست بر مبنای استانداردهای بیمارستانی کمیسیون انجام شده و تحلیل آنها با استفاده از جداول تطبیقی و روش های آمار توصیفی انجام شده است. یافته ها: تطبیق نهایی استانداردهای بیمارستانی مورد عمل وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک (تعداد 335 سؤال در مقابل 216 گزاره) نشان داد استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت از مجموع 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، 79 مورد (6/36%) را به صورت کامل و 39 مورد (0/18%) را به صورت نسبی پوشش داده اند و 98 مورد باقیمانده (4/45%) را اصلاً پوشش نداده اند؛ به عبارتی میزان تطابق استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک به قرار زیر بوده است: 6/36% تطابق کامل، 0/18% تطابق نسبی و 4/45% عدم تطابق. نتیجه گیری: تطابق نهایی استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت با استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک نشان داد که استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت علی رغم این که از جهت کمیت نسبت به استانداردهای مورد مطالعه کمیسیون مشترک بیشتر بوده اند؛ اما نتوانسته اند حدود 50% آنها را پوشش دهند(4/45%). به عبارتی از مجموع 216 گزاره استانداردهای بیمارستانی کمیسیون مشترک، 98 گزاره آن اصلاً مصداقی در استانداردهای بیمارستانی وزارت بهداشت نداشته است. این امر نشان می دهد که وزارت بهداشت در تدوین استانداردهای بیمارستانی به بسیاری از موارد مهم مربوط به فرآیند مراقبت بیمار توجه نکرده است از جمله: تداوم مراقبت ها، حقوق بیمار و خانواده، رضایت آگاهانه، ارزیابی بیمار و آموزش بیمار و خانواده.